Vorige week was ik een weekje vrij, en heb ik weer een hele serie nieuwe foto's kunnen maken. Vaak plaats ik ze dan gewoon af en toe even los op Facebook, Instagram en op mijn website. Maar ik had al een poosje geen blog meer gepost, dus ik dacht misschien is het wel leuk om weer eens iets te schrijven en daarbij wat foto's te laten zien ;) Tijdens de hoge temperaturen zijn er veel vlinders en insecten ontwaakt, en dus was het een mooie kans om weer eens mijn macrolens tevoorschijn te halen. Ik maak heel veel foto's met mijn telelens, dus een macro lens was wel even weer wennen. De Baggerputten bij Froombosch is een mooie omgeving met water en gras met bloemen, dus daar ben ik een paar keer geweest om te kijken voor leuke onderwerpen. En die waren er genoeg, Oranjetipjes, kevertjes, uitsluipende libellen, Kievitsbloemen en andere bloesems, maar ook veel verschillende vogels. Van het uitsluipen van een Smaragdlibel heb ik een serie foto's kunnen maken. Niet helemaal vanaf het begin, maar toch wel een groot gedeelte. Dit had ik nog nooit eerder gezien, wat was het bijzonder om mee te mogen maken! Het was vooral ook heel apart dat je kon zien hoe de libel na een tijdje zijn uiteindelijke kleur kreeg, en nadat hij helemaal opgedroogd was, heel hoog de lucht in vloog. Hieronder de serie van de uitsluipende Smaragdlibel. Klik op de onderstaande foto's om ze te vergroten. Ook de Oranjetipjes waren volop aanwezig in de Baggerputten. Het zijn hele mooie kleine vlindertjes, maar ook echt supersnel! Zie die maar eens op de foto te krijgen haha. De beste tijd om deze vlinders te fotograferen is 's morgens vroeg of later op de avond. Aangezien ik niet heel blij wordt van erg vroeg opstaan, heb ik het gewoon overdag en later in de avond geprobeerd. Met veel doorzettingsvermogen is het toch nog gelukt, en met dank aan Matthijs heb ik parende Oranjetipjes kunnen fotograferen. Het was echt genieten deze week, en met het weer heb ik heel veel geluk gehad!
13 Comments
Op donderdagavond beslissen dat je maandagmorgen gaat vliegen naar Trondheim, dat was wel een echte last minute reis. Jan-Erik en ik hebben het er al eens over gehad om samen naar Noorwegen te gaan, maar omdat onze vakanties niet in dezelfde week begonnen, is Jan-Erik zelf al in zijn eerste vakantieweek vertrokken met de auto naar Zweden. Af en toe stuurde hij mij een paar foto's, en toen had ik zoiets van, dat lijkt mij wel heel gaaf om daar toch naar toe te gaan. Dus na overleg of hij dat wel goed en leuk vond, ben ik op zoek gegaan naar een vliegticket, en op het laatste moment is dat toch nog gelukt. Maandag 28-08-2017En toen was het zover, m'n vader bracht mij naar Groningen Airport Eelde zodat ik mijn auto daar niet hoefde te parkeren. Ik was er veel te vroeg, dus ben maar wat rond gaan kijken. Niet dat er veel te zien was, maar je moet toch wat haha. Na ongeveer een uur kon ik door de controle en duurde het ook niet zo lang meer dat we het vliegtuig in konden. Daar keek ik nog wel even verbaasd naar, want wat was hij klein! Eén rij stoelen aan de linkerkant, en 2 rijen stoelen aan de rechterkant van het vliegtuig. In zo'n klein vliegtuig had ik nog niet eerder gezeten. Na overstappen in Kopenhagen en Oslo, kwam ik in de middag aan in Trondheim. Jan-Erik stond mij daar al op te wachten, en uiteindelijk kwam mijn koffer ook voorbij op de bagageband. Dat was wel een opluchting, want het was nog niet helemaal duidelijk of ik die nou zelf over moest zetten tijdens het overstappen in Oslo of niet. De vrouw waarbij ik ingecheckt had op vliegveld Eelde zei dat ik het in Oslo zelf over moest zetten. Daar heb ik het voor de zekerheid nog maar een paar keer nagevraagd bij verschillende mensen, maar zij zeiden dat het automatisch ging. Is het gelukkig dus toch nog goed gekomen, maar het leverde wel even wat stress op haha. Tegen kwart voor 4 zaten we in de auto en kon de reis beginnen! Maar eerst op naar de camping, want ik was best wel moe na die lange reis. Jan-Erik had een huisje geregeld met mooi uitzicht over een meer. Dinsdag 29 augustusToen we de volgende morgen wakker werden, was het grijs en regenachtig. Niet echt leuk om je vakantie mee te beginnen, maar dat was even niet anders. Tijdens het ontbijten zagen we steeds wat uit het water omhoog duiken, en een man die naast ons in een ander huisje zat wees ons er ook op. Hij had het opgezocht op internet in het Engels, volgens mij waren het bruinvissen. Erg leuk! Na het ontbijt hebben we alles opgeruimd en het huisje weer schoongemaakt, zodat we onze reis konden beginnen richting vogeleiland Runde. Aan het eind van dit blog voeg ik de gereden route nog even bij, voor degene die daar benieuwd naar is. We probeerden per dag zoveel mogelijk te rijden zodat we uiteindelijk een paar dagen konden verblijven op het vogeleiland Runde. Onderweg zijn we gestopt op mooie plekjes om daar foto's te maken en te genieten van de indrukwekkende omgeving. We kwamen bij Eidsfossen een oude houtzagerij tegen, en een oud benzinestation. Uiteindelijk kwamen we uit bij camping Nothaugen Fiskekamp waar we vonden dat dit eerst wel genoeg was voor de eerste dag rijden. In de avond zijn we nog even op pad gegaan bij de camping, want er was kans op noorderlicht. Daar wilden we nog wel even voor opblijven, dus hebben we onze cameraspullen gepakt, en op zoek gegaan naar een plekje bij het water. Eerst dachten we dat het niet te zien zou zijn, maar toen ik mij even omdraaide was het naast en achter ons te zien! Omdat het licht van het haventje waar we bij stonden eigenlijk te fel was, hebben we aan de andere kant van de camping een donkerdere plek opgezocht, zodat het beter te fotograferen was. Wat was dit genieten! Woensdag 30-08-2017Vandaag zijn we naar Kristiansund gereden om deze stad te gaan verkennen, en hebben het winkelcentrum nog even bekeken. Ook zijn we op zoek gegaan naar het oude stadsdeel, waar een paar mooie gebouwtjes stonden. Ik heb niet zoveel ervaring met gebouwen fotograferen, dus deze foto's zijn misschien niet helemaal goed gelukt, maar zo hebben jullie wel even een idee van hoe het eruit zag ;) Daarna zijn we doorgereden naar Lyso naturcamping. Donderdag 31-08-2017Deze morgen hebben we eerst een paar uur de omgeving bij de camping verkend, dat was toch wel de moeite waard. Het was een mooie omgeving met heide, rotsen, en natuurlijk mooie uitzichten op de bergen. Hieronder een kleine impressie van de omgeving en camping, waar we ons wel vermaakt hebben. Toen we weer bij de camping weggingen, liepen er langs de kant van de weg 4 kraanvogels. Dat was voor het eerst dat ik ze van zo dichtbij had gezien, echt gaaf! Ook zaten er in het weiland veel Bonte Kraaien, maar die waren redelijk schuw en niet zo goed te fotograferen. De Kraanvogels bleven wel mooi dichtbij staan, echt heel leuk! Toen we er heel wat foto's van gemaakt hadden, zijn we weer verder gereden, want de Atlantic Road stond vandaag op de planning. De Atlantische weg, Atlantic Road of Atlanterhavsveien in het Noors is één van de populairste toeristische attracties van Noorwegen. De Atlantische weg is letterlijk een route door de Atlantische Oceaan. Deze 8 kilometer lange weg verbindt de twee dichtstbevolkte steden van de provincie Møre, Kristiansund en Molde. Atlantic Road is een vaste verbinding tussen het eiland Averøy en het vasteland van Noorwegen. In totaal gaat de Atlantische weg over 8 bruggen. De bekendste brug en het symbool van de Atlanterhavsveien is de Storseisundbrug. Het bijzondere aan de Atlantische weg zijn de scherpe bochten van de route en het woeste landschap dat je passeert. Vanaf de route heb je een supermooi uitzicht over de Atlantische Oceaan en alle fauna die de oceaan rijk is. Langs de Atlantic Road heb je kans dat je walvissen spot. Deze route is echt prachtig en een aanrader als je in Noorwegen bent. Vrijdag 01-09-2017Vannacht hebben we overnacht bij Saltkjelsnes camping, in de avond hoorden we hier bosuilen roepen. Dat was wel bijzonder, in een tentje in slaap vallen met Bosuilen op de achtergrond! Vandaag staat de Trollstigen op de planning, een weg met veel haarspeldbochten. Voordat we daar aankwamen zijn we eerst nog naar een staafkerkje geweest, de Kvernes stavkirke. Daarna zijn we naar de Trollstigenroute gegaan. Wat was het daar genieten! Deze route is onderdeel van een weg van in totaal 106 km. door het westen van Noorwegen. Met een hellingsgraad van 9% bestaat de Trollstigen bergweg uit 11 haarspeldbochten. Wat een indrukwekkende uitzichten had je daar, echt genieten! Na een lange dag zijn we weer doorgereden, op zoek naar een camping. We waren al vrij laat en kwamen uiteindelijk terecht bij Hellesylt. In dit stadje was wel een camping, maar die sprak ons beide niet echt aan. Het was midden in de stad en ook nog vrij duur voor een nachtje. Dus maar weer doorgereden en toen kwamen we bij Stadheimfossen camping uit. Deze lag aan behoorlijk luidruchtig snelstromend water, maar daar moesten we het maar even mee doen. Het was al donker toen we het tentje nog op moesten zetten, maar gelukkig hadden we hier al aardig wat ervaring mee opgebouwd de afgelopen dagen, dus die stond snel op, zelfs in het donker haha. Zaterdag 02-09-2017, Zondag 03-09-2017 en Maandag 04-09-2017Vanaf zaterdag zijn we naar de laatste plek gereden welke we graag wilden bezoeken. Dit was Runde, het vogeleiland van Noorwegen. Hier komen verschillende soorten voor, zoals Papegaaiduiker, Jan-van-Gent, Zeearend, Bonte Kraai, Grote Jager en nog veel meer. We wilden graag Papegaaiduikers zien, maar die waren helaas al weer vertrokken naar hun overwinteringsplaats. Maar we hadden wel een heel mooi moment met een Bonte Kraai, die erg dicht bij ons lang kwam lopen. Hieronder een paar foto's die ik op zondag gemaakt heb. Op maandag zijn we gelijk 's morgens weer vanaf de camping naar boven gelopen, dit was wel een erg zware wandeling! Ik had er erg veel moeite mee, het liep ook echt stijl omhoog. Je conditie kon dus erg goed getest worden daar haha. Vandaag hebben we de Jan-van-genten kolonie opgezocht en daar een paar uur bij in de buurt gezeten. Maar die waren er niet alleen, ineens kwam er vanuit het niets een Zeearend voor ons langs vliegen! Die begon hard te roepen, en kwam er nog een Zeearend aanvliegen! Wat was dat bijzonder om mee te maken, echt een kippenvelmoment! Dinsdag 05-09-2017Na twee supermooie dagen op Runde werd het weer tijd om richting Nederland te rijden. Dat vond ik wel jammer, want wat was het hier genieten! Onderweg kwamen we nog langs Lom, waar allemaal zwarte houten huizen stonden. En er was ook een hele mooie staafkerk, die hebben we ook nog op de foto gezet. Woensdag 06-09-2017Vanaf gisteren zijn we zover mogelijk doorgereden en hebben in Zweden overnacht. Daarna zijn we verder gegaan tot aan Denemarken, waar we nog een dag en nacht verbleven. Dit was echt een hele lange dag maar het was zo slecht weer, veel regen, dat we besloten hadden zover mogelijk door te rijden. Uiteindelijk kwamen we uit in Faaborg, Denemarken. Dit was een leuk stadje om nog even in te verblijven en te overnachten, voor we weer naar huis gingen. Hieronder nog een paar foto's daarvan. Het was echt een supermooie vakantie die ik niet snel zal vergeten, wat was het genieten in Noorwegen. Hier kom ik vast nog wel een keer weer terug ;) Hierbij wil ik je nogmaals heel erg bedanken voor alles Jan-Erik, echt super dat ik met je mee mocht deze vakantie!
(link naar de route, klik hier) Zondag 18-06-2017Vanmorgen rond half 3 zijn Matthijs van Eerden en ik vertrokken met de auto richting Eindhoven om daar in het vliegtuig richting Hongarije te gaan. Om ongeveer kwart over 9 vertrok het vliegtuig en landden we ongeveer om half 12 op het vliegveld in Boedapest. Daar werden we opgehaald door Chris Ipenburg van Nature-Klik en zijn zwager HJ, waarna we met de auto richting onze verblijfsplaats reden in Somogyfajsz. Onderweg heeft Chris ons van alles verteld over wat we konden verwachten deze week. Dat klonk erg goed, we waren vooral geïnteresseerd in de Hop, Bijeneter en Scharrelaar, en er was een grote kans dat wij deze soorten ook zouden gaan zien. Bij aankomst in het park Somogy Természetvédelmi Szervezet kregen we een rondleiding met de lokale gids en daar kwamen we onze eerste Bijeneters tegen. Wel redelijk ver weg in een boom, maar het was echt mooi om ze gelijk al te kunnen zien. Ook kwamen we veel Grauwe Klauwieren tegen, je zag ze op bijna elk stukje wel waar we langsreden. Dat was wel erg leuk om te zien, thuis kom ik ze niet vaak tegen. In het park liepen ook mooie koeien, waar ik ook even een foto van gemaakt heb. Na de rondleiding in het park met de auto mochten we gelijk al naar een plek waar een Hop zijn nest had gemaakt. We konden nog net met z'n tweeën in het krappe en warme fotografietentje, maar het was het zeker waard. Echt genieten om te zien hoe de hop steeds aan kwam vliegen met verschillende prooien voor de jongen, die in een klein spleetje in een boomstam zaten. Wel bijzonder hoe zo'n vrij grote Hop daar zijn nest in kon maken. Maandag 19-06-2017Vandaag gingen we al vroeg weg naar het bos waar 2 fotografie hutjes aan een grote plas water gemaakt waren. Je zat daar mooi laag zodat je er een goed standpunt had voor het fotograferen. Hier kon je Dwergaalscholvers, Witoogeenden en verschillende reigersoorten zien. Ook kwamen er af en toe IJsvogels voorbij, maar deze soorten lieten zich niet dichtbij de hut zien. Later kwam er nog een Bruine Kiekendief vrouwtje aanvliegen in een kale boom aan de overkant van de plas. Zij was steeds luid aan het roepen, toen er ineens aan mannetje aan kwam vliegen, en ik een paring van ze mee kon maken. Dat was wel erg leuk om te zien. Hieronder een paar foto's die ik deze morgen gemaakt heb, even aanklikken om ze in het groot te kunnen zien. Na een paar uur werden we weer opgehaald voor het eten, maar voor die tijd mochten we nog even op zoek naar vlinders. Onderweg kwamen we nog een paar Eekhoorntjes tegen, wat zijn dat toch leuke beestjes om te zien! Toen we later bij een veldje met hoog gras en wilde bloemen aankwamen, zagen we daar veel vlinders, zoals Phegeavlinders, Citroenvlinders, Dambordjes, en veel Blauwtjes. Ook zaten er Vuurwantsen, het lijkt net alsof ze een gezichtje op hun rug hebben. Bij een klein stromend slootje kwamen we nog een Weidebeekjuffer tegen, maar deze zat te ver weg voor een mooie foto. Na het eten zijn we naar een plek gegaan waar Bijeneters een nest in een grote wand hadden gemaakt. Een keer kwam een Bijeneter vlak voor het tentje op een stok zitten, en vloog na een paar seconden ook weer weg. Dit ging zo snel dat ik er geen foto van heb kunnen maken. Wel kwam er nog een Grauwe Vliegenvanger mooi op de tak zitten. Op een gegeven moment hoor ik ineens iets ritselen bij het zijl van het tentje, blijkt dat er ineens 2 Smaragdhagedisjes de tent in gekropen waren. Waarschijnlijk voor wat schaduw, want het was buiten erg warm. In het tentje ook hoor, maar daar was tenminste geen zon haha. Het mannetje is erg mooi groen met een blauwe kop. Omdat ik mijn camera op de Bijeneter plek gericht had, heb ik even snel met mijn telefoon een foto gemaakt. In de avond gingen we naar Ankie en HJ, zus en zwager van Chris in Kisgyalán. Tegen een uur of 9 zag ik ineens een Steenuiltje op een paal zitten, maar omdat het al schemerig werd, was het wel lastig om daar een foto van te maken. Omdat het de eerste keer was dat ik een Steenuil zag, heb ik toch geprobeerd er een foto van te maken, wat nog redelijk gelukt is. Dinsdag 20-06-2017Vanmorgen vroeg moest ik al om half 4 opstaan want ik ging naar een tentje aan het water waar kans was op de Zwarte Ooievaar, Kleine en Grote Zilverreiger, Blauwe Reiger en Zeearend. Om verstoring tegen te gaan moest je in het donker al in het tentje zitten, want deze vogels zijn erg schuw. Om half 5 zag ik de eerste Zwarte Ooievaars al voorzichtig aan komen lopen. Op dat moment was het nog te donker om foto's te maken, dus heb ik er gewoon zo van genoten. Deze morgen was het wat nevelig, en de kleuren tijdens zonsopkomst waren erg zacht. Normaal heb ik erg veel moeite om er 's morgens vroeg uit te gaan, maar dit was toch echt wel genieten. Het duurde niet lang tot de eerste Grote en Kleine Zilverreigers aan kwamen vliegen. Deze liepen eerst nog wat voorzichtig rond, en dan kan je het beste nog even wachten met fotograferen. Pas als ze beginnen met visjes vangen kan dat, want zodra ze iets zien bewegen zijn ze weg. De Kleine Zilverreigers waren wel erg leuk om hun gedrag te kunnen zien, echte druktemakers en sprongen regelmatig kleine stukjes omhoog om vervolgens met hun vleugels gespreid weer te landen. Echt een mooi gezicht. Een paar keer vlogen de reigers ook op zonder dat ik in de gaten had waardoor dat kwam. Want ik hield mij erg rustig en draaide steeds erg voorzichtig mijn camera opzij. Maar dat werd later wel duidelijk, toen er ineens een Zeearend aan kwam vliegen! Helaas had ik dat te laat in de gaten omdat ik de reigers voor mijn tentje aan het fotograferen was, maar toen ze opvlogen zag ik hem ineens aankomen vanuit mijn ooghoek. Hij landde op een paar meter naast het tentje, achter een struikje. Daar ging hij bij het water wat drinken, maar omdat het struikje ervoor stond, kon ik helaas geen foto's maken. Maar wat was dat gaaf om te zien, echt bijzonder! De Bonte Kraaien vlogen hem ook gelijk aan, die vonden het maar niks dat hij daar bij het water zat. Pas toen hij later een boom invloog, kon ik hem mooi fotograferen. Aan het eind van de middag zijn Matthijs en ik nog even weer samen bij het nest van de Hop gaan zitten, en onderweg daar naartoe kwamen we nog een Bijeneter en Grauwe Klauwier tegen. Ook kwam er nog een Draaihals vlakbij het nest van de Hop zitten, wat wel een verrassing is want die is daar nog niet eerder waargenomen. Woensdag 21-06-2017Deze morgen mocht ik gelukkig wat later opstaan, en zo rond een uur of 6 vertrokken we naar het andere boshutje waar Matthijs een paar dagen geleden gefotografeerd had. Onderweg kwamen we nog weer een Zeearend tegen, welke waarschijnlijk dezelfde was als die Matthijs deze morgen veel gezien heeft. Voor meer foto's en een verslag hiervan kan je ook even op zijn website kijken. Bij het boshutje aangekomen zag ik gelijk al een ijsvogel voor het hutje zitten. Een paar keer heeft deze een grote kikkervis uit het water gevist, wat is dat toch mooi om te zien! Op de achtergrond hoorde je steeds roepende Hop, Koekoek en Wielewaal, echt genieten om daar dan te mogen zitten. De Koekoek kwam 1 keer heel dichtbij het hutje zitten en begon flink te roepen. Ook kwamen er nog 3 Hoppen in een boom aan de overkant zitten, wel met tegenlicht, maar erg leuk om te zien. Ook kwam er nog een Dodaars met jongen voorbij, en een paar Witoogeenden. Een Dwergaalscholver zat in het midden van de plas op een tak zijn vleugels te drogen. Later heb ik gevraagd of ik daar weer opgehaald kon worden, want de laatste paar uur was er alleen nog maar een Wilde Eend te zien voor de hut. Dat kan gebeuren, je kan de natuur ook niet regelen. Ongeveer een half uur later werd ik opgehaald door onze gids van het park, om vervolgens Matthijs op te halen en weer richting een tentje te gaan waar Bijeneters zouden zijn. Daar was Chris deze morgen, hij had ze al gezien daar en ook de Wielewaal liet zich mooi zien. Deze kon hij helaas niet fotograferen. Toen wij er waren vlogen de Bijeneters wel rond, maar bleven op afstand. Ook deze keer hadden ze geen zin om op de stok voor het tentje te gaan zitten. Daarna zijn Matthijs en ik nog even op zoek gegaan naar vlinders, en die waren er genoeg! De namen van de vlinders weet ik niet allemaal, dus als je weet welke soorten het zijn, dan hoor ik het graag. Later zijn we doorgereisd naar Chris zijn zus en zwager Ankie en HJ, die een mooi landgoed hebben in Kisgyalán. Voor meer info hierover kijk even op hun website, het ziet er echt prachtig uit en het is een aanrader om daar te verblijven. Donderdag 22-06-2017Vandaag zouden we naar een schuilhut op het water gaan voor de Ralreiger, maar omdat dat op het laatste moment niet doorging konden we deze morgen uitslapen. Daar was ik ook wel aan toe, na een paar dagen heel vroeg op te staan en de reis van Groningen naar Eindhoven, en met het vliegtuig ga je wel merken. Dit was dus eigenlijk best wel lekker dat we even een dagje rust hadden. Later in de morgen hebben we even een wandeling in de omgeving gemaakt bij een meer langs waar je kan vissen. Na de wandeling is Matthijs in een tentje in de tuin gaan zitten, waar Chris een vijvertje gebouwd heeft voor de tuinvogels. Ik ben even op het terras gaan zitten en nog even met Chris gepraat. Later zag ik ineens een Koninginnepage vliegen, die wou ik altijd graag nog eens fotograferen! Dus eropaf met de camera, maar omdat hij steeds maar rond bleef vliegen, was dit lastiger dan ik dacht. Ondertussen ook Matthijs even een appje gestuurd want hij wou de Koninginnepage ook graag nog eens fotograferen. Daarna gingen we eten en na het eten zag Matthijs ineens een Koninginnepage op een Lavendelstruikje in de tuin zitten. Dat was echt heel leuk om te zien, en hij bleef mooi zitten. Op de lavendel zaten ook nog een paar bijtjes. 's Avonds zijn we nog naar een andere plek gereden met een heel mooi uitzicht over de heuvels. Hier zaten ook veel vlinders waar we nog even de tijd kregen om deze te fotograferen. Op de terugweg zagen we nog een Hop in het gras. Vrijdag 23-06-2017Vanmorgen gingen we rond half 6 weg naar de Puzsta voor de torenhut. Daar waren nestkasten van Roodpootvalk, Torenvalk, Scharrelaar, Kleine Klapekster en Kauw. Deze hut met spiegelglas is gelegen tussen de bomen op zo'n 3,5 meter hoogte. Daarmee krijg je de kans om bovengenoemde soorten op ooghoogte te fotograferen. Dit was ook echt genieten, ze lieten zich allemaal erg mooi zien. Soms zelfs vlakbij de hut, en gingen ze zich poetsen. Ook kregen we nog een prooi overdracht te zien bij de Roodpootvalken. De Scharrelaars kregen nog ruzie met 2 Wielewalen, een soort die Chris graag nog zou willen fotograferen. Hier was hij helaas niet bij, anders had hij ze er mooi op kunnen zetten haha. Alleen waren ze iets te snel, dus is het ons helaas ook niet gelukt haha. In de middag gingen we naar Kiskunsági Nemzeti Park voor een fotohut op het water, Lake Kolon. Hier zouden we dan met een fluisterbootje heen varen en zo konden we dan de hut in. Aangezien er slecht weer op komst was, met harde wind en onweer, is er besloten om dit niet door te laten gaan. In de buurt was nog een grote houten kijkscherm waar we toen gingen kijken, daarachter zat een kolonie Dwergaalscholvers. Ook kwam er op die plek een zeldzame libel voor volgens de lokale gids, de Gevlekte Witsnuitlibel. Die was daar erg veel aanwezig, dus konden we die ook nog even mooi op de foto zetten. Matthijs liep ineens tegen een heel vreemd insect aan, wat later een Mierenleeuw bleek te zijn. Die hadden we nog nooit eerder gezien, dat was echt een apart beest. Daarna zijn we nog weer naar een andere plek gereden waar ook Bijeneters zaten, omdat we last van tegenlicht hadden, was het nog wel lastig om ze er goed op te krijgen. Zaterdag 24-06-2017Vanmorgen gingen we naar een plek waar veel vlinders zouden zijn, en dat was ook zo. Ik liep nog maar net het gebied in, en ik zag er gelijk al een prachtige blauw opschijnende vlinder vliegen. Dit bleek de Oostelijke Weerschijnvlinder te zijn. Wat zijn dat toch mooie vlinders. Er vlogen ook Dambordjes, Libellen, een sprinkhaan en Parelmoervlinders. Nadat we weer terug naar huis gingen zag ik ineens een Groene Specht in de tuin zitten. Dus gelijk weer allemaal met de camera erop af. Heel voorzichtig vanachter een struikje konden we hem van redelijk dichtbij benaderen. Wel was het licht erg fel, dus het was lastig om hem er goed op te krijgen. En toen was de reis weer voorbij.. Wat hebben we genoten in Hongarije, elke dag boven de 30 graden, wat wel een beetje erg warm was haha. En heel erg genoten van alle vogels en andere dieren die we dankzij Chris Ipenburg en de lokale gidsen konden zien. Als je nog eens naar Hongarije wilt, kijk dan even voor meer informatie op de website van Chris: Nature-Klik, het park Somogy Természetvédelmi Szervezet en het landhuis van Ankie en HJ Ahhaz in Kisgyalán. Echt een aanrader om hier te verblijven, alles was erg goed geregeld! En als je nog meer foto's wilt zien, kijk dan ook even op de website van Matthijs, hij heeft ook erg mooie foto's kunnen maken! Hierbij wil ik nog even Chris Ipenburg en familie, en de lokale gidsen van de parken waar we geweest zijn, heel erg bedanken voor alles wat jullie voor ons gedaan hebben deze week! Groetjes en misschien tot volgend jaar! ;) Het jaar is alweer bijna voorbij, en dan is het leuk om de belevenissen van het afgelopen jaar in de natuur even weer terug te bekijken. Hieronder laat ik jullie een overzicht zien van mijn mooiste momenten van 2016! Hierbij wil ik jullie allemaal weer heel erg bedanken voor alle mooie reacties die ik heb mogen ontvangen het afgelopen jaar! Ik wens jullie alvast een gelukkig en gezond 2017, met weer veel mooie nieuwe belevenissen in de natuur!
Klik op de molen om bij januari te beginnen en de foto's in het groot te bekijken, en de omschrijving bij elke foto te lezen. Ongeveer 2 weken geleden werd ik gebeld door Mimi Prins, columnist van de lokale krant BuurContact. Zij heeft mijn website bekeken, en ze zei dat ze wel wel erg onder de indruk is van de foto's die ik gemaakt heb. Ze belde om te vragen of ze mij hierover mocht interviewen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken, en was de afspraak gemaakt. Op zaterdag 26 november kwam ze bij mij thuis om mijn verhaal op te schrijven. Dat was wel een mooie ervaring, om met iemand die je niet kent, over je passie te praten, en dat ze er dan zelf ook zo enthousiast over is. Na het interview is ze aan de slag gegaan om het tot een mooi verhaal te maken, en mocht ik het eerst lezen voordat het gepubliceerd werd. Een week later had ik nog een afspraak met Fred Reiffers, hij wou nog een paar foto's van mij maken voor bij het interview. En vandaag staat het in de krant. Hieronder is het resultaat te zien. Het is een heel mooi geheel geworden, en toch ook wel bijzonder om het zo terug te lezen. Lellens - In Lellens, omringd door het Gronings platteland en de bijbehorende natuur, woont Daniëlle Keuning en eigenlijk heeft zij twee passies, die samen een prachtig en bijzonder interessant resultaat geven: natuurfotografie. Al van jongs af aan had ze een grote belangstelling voor dieren en toen ze in 2010 begon met fotograferen, werd de natuur als vanzelfsprekend haar onderwerp. Tot haar favorieten behoren vogels. Behalve een uitgebreide kennis van de natuur is uiteraard ook de kwaliteit van de camera en vooral de kwaliteit van de lens medebepalend voor het resultaat. Om tot een goede keuze te komen heeft Daniëlle op internet contact gezocht met andere fotografen en gevraagd naar hun ervaringen. Dat resulteerde in de aanschaf van een spiegelreflexcamera met heel veel opties, een snelle sluitertijd én een telelens: voor beeldvullende opnames op gepaste afstand, zodat het onderwerp niet gestoord wordt, maar wel haarscherp in beeld komt. Ook heeft ze een statief aangeschaft voor landschaps- en avondfotografie: stabiliteit bij een langere sluitertijd. Een cursus vond ze niet nodig: alles is zelf aangeleerd. Daniëlle wil ook best even demonstreren hoe ze vanuit de keuken de vogels fotografeert die nu op de voertafel afkomen, op slechts een paar meter afstand van het raam. Want je kunt natuurlijk ook zelf gunstige omstandigheden creëren voor het maken van een mooie foto. Behalve het statief heeft Daniëlle een rijstzak (net als de telelens in camouflagekleuren) tot haar beschikking, waar ze de camera stabiel op kan positioneren. De rijstzak op het aanrecht voor het raam, daarop de camera en dan rustig afwachten tot zich genoeg musjes verzameld hebben, of andere gevleugelde liefhebbers, en de knop indrukken voor een fraaie afbeelding van vogels die ongestoord hun gang gaan. In de tuin hing ook een insectenhotel, om op dezelfde manier insecten te fotograferen, maar dat werd door een specht leeggeroofd en vernield! Niettemin zijn er toch mooie opnames van insecten te vinden op haar blog, net als overigens van (tuin)planten, tot en met grassprietjes, gevat in een laagje ijs. Soms fotografeert Daniëlle ook wel met haar mobiele telefoon, als ze in het weekend met hondje Jacky (een enthousiaste Jack Russell) skeelerend een rondje richting Ten Boer maakt, langs de windmolen en over de klapbrug over het Westerwijtwerdermaar. Of ze stapt in de auto en rijdt ’s ochtends, als de nevel nog boven het water hangt, richting Delfzijl, zoals ze ook deed op de ochtend van het interview. In de mist staat een pony in het weiland en ze hoeft maar even te klakken om hem te laten omkijken: nu staat hij ook op zo’n bijzondere foto van Daniëlle. Meestal gaat ze alleen op pad, maar in maart 2015 nam ze deel aan een groepsreis naar Finland om daar vogels te kijken. “Leuk om op te trekken met mensen die allemaal in hetzelfde onderwerp geïnteresseerd zijn; samen leuke vogelsoorten zoeken.” Ze fotografeerde er de indrukwekkende Laplanduil, Stryx nebulosa. Maar ook een groep Pestvogels, Bombycilla garrulus. En natuurlijk het Noorderlicht bij Kuusamo. Maar ze heeft ook eens negen uur in een vogelhut gezeten, wat welgeteld één ijsvogeltje, Alcedo atthis, opleverde. Dat zegt in ieder geval iets over haar geduld. En het was een geslaagde expeditie, want het ging haar ook om de ijsvogel! Tijdens een wandeling in de Onnerpolder zag Daniëlle een wezel: “Dat is wel heel spannend, omdat het zo bijzonder is; dan moet je snel reageren, maar deze kwam zelfs naar me toe!” In Termunten wist ze, ook zonder statief, een pestvogel haarscherp te fotograferen: “Ik heb een vaste hand.” Roofvogels zijn ook altijd mooi om te zien en ze somt op: kiekendieven, buizerds, de zeearend, uilen. Naast ransuilen, met oranje ogen, die ’s nachts hun prooi vangen, zijn er ook de velduilen, met gele ogen, die overdag jagen. Daniëlle heeft een geweldige kennis van de vogelsoorten. En inmiddels ook contacten in de vogelwereld; je komt natuurlijk wel eens iemand tegen met dezelfde interesse en vogelaars hebben de sympathieke eigenschap om elkaar te bellen als er iets bijzonders is. En soms speelt het toeval een rol, zoals de keer dat ze de dijk bij de sluizen van Lauwersoog passeerde en daar een paar vogelaars zag staan: er was een velduil gesignaleerd. Prompt werd ze door een politieagent aangehouden: “U mag hier niet stilstaan met de auto; verkeersregels gaan vóór het vogeltje!” Er gold een parkeerverbod op de secundaire weg waar ze stilstond, maar bij Daniëlle ging het vogeltje wel degelijk vóór deze verkeersregel: “Ik had hem in ieder geval op de foto!” Echte kenners, zoals Daniëlle, herkennen vogels al in de lucht. De vlucht, vorm en houding zijn voor elke soort op zich typerend. Maar ook het leefgebied zegt iets over het voorkomen van een soort. Zo rijdt ze voor de baardmannetjes (nee, niet Hans Dorrestijn en Nico de Haan met hun gelijknamige tv-serie) naar Nieuwe Statenzijl en Lauwersoog, omdat deze vogeltjes zich vooral ophouden in gebieden met veel riet. Bij Nieuwe Statenzijl bezoekt ze ook de Kiekkaaste, een prachtige, hoog gebouwde buitendijkse vogelkijkhut, die alleen te bereiken is over een lang pad van planken tussen de rietvelden door. Je hebt er een prachtig uitzicht op de slikvelden van de Dollard. Bij harde wind wordt een bezoek hier overigens afgeraden. Door de foto’s van Daniëlle nam ook bij haar moeder Betsie de belangstelling voor de natuur toe en vaak gaan ze samen op pad. Daniëlle rijdt, maar altijd met de camera schietklaar op schoot. Zo togen ze ook op maandag 6 april vorig jaar naar het Groningse Beijum, waar de Grijze Junco gesignaleerd was, een vogeltje ter grootte van een mus. Als leefgebied heeft de Grijze Junco Noord-Amerika en hij was dan ook al zeker vijftig jaar niet meer in ons land gesignaleerd. Dat mag je als vogelaar niet missen. Daniëlle parkeerde haar auto op het terrein van de nabijgelegen Hornbach en samen met Betsie genoot ze van de opwinding en de aanblik van deze kleine Grijze Junco. Toen ze terugkwamen bij de auto was de sluitingstijd van Hornbach al gepasseerd en het parkeerterrein hermetisch afgesloten. Wat nu! De politie is je beste vriend, dus die belden ze. De politie op zijn beurt belde de beveiliging met het verzoek de dames te bevrijden van het parkeerterrein, maar toen deze niet kwam opdagen (het was tweede Paasdag) kregen ze het advies maar met de bus naar huis te gaan. Uiteindelijk heeft vader Keuning zijn vrouw en dochter ‘gered’. Daniëlle moest de volgende dag wel vroeg uit de veren: om eerst in Groningen haar auto op te halen, voor ze naar haar werk kon. Maar de Grijze Junco hebben ze in ieder geval gezien én vastgelegd! Op www.waarneming.nl kun je onder het kopje ‘Vogels’ per dag recente informatie vinden over waargenomen vogels. Zulke informatie is er tevens over zoogdieren, reptielen en amfibieën en dagvlinders. Maar veel liever gaat ze gewoon zelf op pad: “Ik zie wel wat ik tegenkom. De beleving van de natuur en het zelf ontdekken van iets moois vind ik veel leuker dan achter meldingen van anderen aan te gaan.” Als ze er wél eens kijkt, beperkt ze zich tot meldingen van zeldzame vogels en alleen hier in de buurt: de provincie Groningen met een randje Friesland en Drenthe. Dat wil niet zeggen dat de rest van Nederland haar onberoerd laat. Ze heeft ook contacten in andere delen van het land en zo werd ze in augustus vorig jaar uitgenodigd voor een bezoek aan de Amsterdamse Waterleidingduinen. Dit gebied haalt nog wel eens het nieuws in verband met het bovenmatig grote aantal damherten. Ondergetekende heeft er ook meermalen gewandeld en inderdaad heel wat hertjes gezien. Maar het gezelschap van Daniëlle haalt veel meer uit zo’n dag in het voor hen bekende gebied. En ze legt alles vast: vosjes, zandhagedissen, boomkikkers, vlinders als de Keizersmantel en de Kleine Parelmoervlinder, de Distelvlinder en, ja natuurlijk, ook damherten! En nu is het herfst; Daniëlle houdt van dit jaargetijde, met mooie herfstkleuren en de mist die zo bijdraagt aan sfeerbeelden. En paddenstoelen zijn natuurlijk ook een leuk onderwerp. En zelfs op haar werk zit ze midden tussen haar eigen foto’s: van herkenbare gebouwen in de omgeving van Appingedam en Delfzijl. Marijke Schipper, styliste bij onder meer het tv-programma Eigen huis en tuin, heeft bij de inrichting van Daniëlles kantoorruimte gebruik gemaakt van fotobehang: vijf wanden zijn ‘behangen’ met uitvergrote foto’s (van plint tot plafond!) van Daniëlle! Van 17 januari tot en met 19 april 2015 had ze op uitnodiging haar eerste expositie: in de Reidehoeve van het Groninger Landschap. Daar kwamen zeer positieve reacties op. Nu, tot en met 30 december aanstaande, exposeert Daniëlle bij Atelier Van Hulsen, Goud- en Zilversmederij in Zeerijp en het is beslist een aanrader om daar te gaan kijken. Het thema is ‘herfst/winter’. Openingstijden woensdag tot en met zaterdag van 10.00-12.00 en 13.00-17.00 uur. Geen tijd? Te ver? Dan is er gelukkig ook nog haar prachtige blog: dntj89.weebly.com, met alle foto’s. Het is zéker de moeite waard om daar eens een kijkje te nemen: om zelf te zien hoe Daniëlle Keuning de natuur fotografeert. Mimi Prins 126 BC.11- 09 december 2016 Vanaf 11 oktober t/m 30 december 2016 zijn er een aantal van mijn foto's te bezichtigen bij Atelier van Hulsen, Goud- en Zilversmederij in Zeerijp. Het thema is herfst/winter, en de foto's zijn gemaakt in de drie Noordelijke provincies. Ook is er een foto van Finland te zien. De openingstijden zijn woensdag t/m zaterdag van 10.00 - 12.00 en 13.00 - 17.00u.
Het jaar is weer bijna voorbij, en dat is een mooi moment om weer even terug te blikken op het afgelopen jaar. Hieronder kunnen jullie zien wat voor mij de mooiste momenten waren. Hierbij wil ik jullie ook allemaal weer bedanken voor de vele mooie reacties die ik heb mogen ontvangen het afgelopen jaar. Veel kijkplezier, en ik wens jullie alvast een fijne jaarwisseling, en veel geluk en gezondheid voor 2016! In januari heb ik een paar mooie fotomomenten gehad, waaronder de velduil en er was ook eindelijk sneeuw gevallen. Maar dit is toch wel mijn mooiste herinnering aan januari, mijn eerste foto expositie die t/m april te zien was in de Reidehoeve in Termunten. Er zijn veel bezoekers geweest die erg positief waren, en ik vond het ook een leuke kans om mijn foto's eens in het echt te laten zien in plaats van alleen via het internet. In maart ben ik voor het eerst alleen op vakantie geweest, een week samen met een groep andere natuurfotografen naar Finland. Dit vond ik wel spannend, maar ben blij dat ik gegaan ben. Er waren zoveel mooie foto momenten, maar deze was toch wel erg bijzonder. De Laplanduil die in het late zonlicht recht op je af komt vliegen, dat was echt genieten. Wie meer foto's van deze reis wil zien, klik dan even op de foto. In maart ben ik voor het eerst alleen op vakantie geweest, een week samen met een groep andere natuurfotografen naar Finland. Dit vond ik wel spannend, maar ben blij dat ik gegaan ben. Er waren zoveel mooie foto momenten, waaronder het Noorderlicht. Dit is de eerste keer dat ik het in het echt heb gezien. Wie meer foto's van deze reis wil zien, klik dan even op de foto. In juli ben ik naar de Lepelaarsplassen geweest in Lelystad, om daar de ijsvogel op de foto te kunnen zetten. Dat is ook gelukt. Maar wat ik nooit verwacht had, gebeurde daar ineens! De Zeearend die recht over je heen vliegt, wat een super en bijzonder moment! Het was altijd al een wens om hem van dichtbij te kunnen zien, en als dat dan echt gebeurd, sta je wel even te trillen van de spanning ;) In augustus ben ik een dagje naar de Amsterdamse Waterleidingduinen geweest met een leuk groepje andere natuurfotografen. Het was een erg gezellige dag, en we hebben er veel moois gezien, waaronder dit mooie (tamme) vosje. Als je de hele serie foto's van deze dag wilt zien klik dan even op deze foto. Van 17 januari t/m 19 april 2015 was mijn eerste foto expositie in de Reidehoeve in Termunten. Hiermee wil ik er nog even kort op terugkijken. Hieronder laat ik nog even een aantal foto's zien voor de mensen die er niet bij konden zijn, doordat ze bijvoorbeeld te ver weg wonen. Klik op de onderstaande foto's om ze in het groot te kunnen bekijken. Zoals jullie kunnen zien is het mij niet zo goed gelukt om foto's te maken van de fotolijsten, maar zo krijgen jullie wel een beetje een idee van hoe het eruit zag.
Hierbij wil ik Marjan en Geke bedanken voor deze mooie kans om bij de Reidehoeve te mogen exposeren, en de medewerkers van de Reidehoeve die mij zo goed meegeholpen hebben om de foto's op tijd in alle lijsten te krijgen. En verder wil ik iedereen bedanken die langs is geweest om te kijken, ook voor de leuke en positieve reacties die ik heb mogen ontvangen! Na veel voorbereidingen en uitzoeken welke foto's ik zou gebruiken, is het bijna zover. Over 7 dagen is de opening van mijn eerste foto expositie in de Reidehoeve in Termunten.
Iedereen is van harte welkom van 17 januari t/m 19 april 2015. De adresgegevens en openingstijden staan op onderstaande flyer. Het zou erg leuk zijn als jullie komen kijken, en ik zou het leuk vinden als u dan ook even een berichtje in mijn gastenboek schrijft. Afgelopen jaar heb ik een aantal mooie momenten beleefd in de natuur, en die laat ik hieronder nog even zien. Ik heb geprobeerd om per maand 1 mooiste foto uit te kiezen, maar dat is niet helemaal gelukt ;) Hierbij wil ik jullie bedanken voor alle leuke reacties van het afgelopen jaar, en ik wens jullie alvast een fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2015! |
Categories
All
Archives
April 2018
|